Ekkergemaakt maakt dekentjes

Vorige donderdag vond Ekkergemaakt plaats, en deze editie stond nog in het teken van Radio Crochet. Gewapend met 2 zakken vol breiwerk dat gemaakt werd voor de breiguerrilla van de Handelsbeurs, trok ik naar ’t Martinushuis.

Er werd gepuzzeld, gemeten, en aan elkaar gezet. Het doel? Dekentjes in elkaar zetten voor een weeshuis in Congo.

Via facebook kreeg ik de vraag of dit initiatief niet een beetje naïef was: zitten ze daar in Congo te wachten op dekentjes? Zouden we niet beter onze exemplaren verkopen en met ’t geld vaccins kopen?

Ik snap de redenering. Dekentjes voor baby’s in de Congo, het klinkt nogal zwaar koloniaal.

Maar blijkbaar bevallen er regelmatig moeders in het weeshuis, en vaak hebben die zo goed als niets. Dan is zo’n dekentje echt een welkom geschenk. Bovendien zijn de dekentjes niet de enige voorwerpen die naar Congo worden gestuurd.

Het weeshuis in Congo wordt geleid door een Belgische zuster uit onze wijk, die naar daar getrokken is. Zij krijgt hulp van haar familie, en ze heeft nog een paar medezusters die zich mee inzetten om daar zo veel mogelijk gedaan te krijgen. Er zit dus geen officiële hulporganisatie achter, alleen maar vrienden en familie die zich blijvend inzetten. Tweemaal per jaar wordt een container naar Congo gestuurd. Daarin zitten de dekentjes, maar ook allerhande ander materiaal dat daar kan worden ingezet. En dat mag je heel ruim, en heel groot zien. Zo werd er een school bij gebouwd, zodat de kinderen geen uren per dag moesten lopen om naar school te kunnen gaan. Zo werden er ook zonnepanelen geïnstalleerd, om elektriciteit op te wekken.

Zelf vind ik dit initiatief van de zusters nog altijd zeer puur en mooi. Je moet weten, het groepje dat de dekentjes normaal gezien maakt, bestaat maar uit 5 personen meer, waarvan er 2 ouder zijn dan 90. Ik hoop dat ik tegen dat ik zo oud ben nog zo’n enthousiasme en gedrevenheid heb.

Tot nu toe zijn er zes dekentjes in de maak. Ze zijn nog niet af geraakt, maar we doen de volgende editie op 25 juni gewoon lekker door. En wie weet krijgen we uit de laatste restjes van de breiguerrilla niet nog een exemplaar.