Maand 5 in de Zo geknipt sewalong, en project 12 op het programma: Zijzaak, een middelgrote schoudertas. Het kwam mij goed uit, mijn handtas had het de maand ervoor begeven en ik liep al een tijdje met de manbag van manlief rond.

De stofjes voor deze tas had ik zorgvuldig uitgekozen: een herfstpaneel met goudkleurige bladeren, afgewisseld met wat zwart. Ik zag het al helemaal voor mij.

Bleek dat de stof niet breed genoeg was om de schouderband eruit geknipt te krijgen. Dus haalde ik mijn hele stoffenstapel overhoop om een stuk te vinden dat toch groot genoeg was. En dat bleek nog niet zo simpel te zijn. Blijkbaar koop ik mijn stof vooral op 110 cm breed, en niet zo zeer op 130 cm of meer.

De stapel stof die ik gekregen had van mijn nicht bood soelaas. Een stuk roodroze jeans was groot genoeg, en bleek ook nog eens mooi te combineren met het zwarte katoen. Ik kon er dan toch eindelijk aan beginnen.

Door voor een effen stof te kiezen, vond ik de grote panelen nogal saai uitvallen. Om dat grote effen vlak te breken, knipte ik een kadertje uit.

In dat kadertje verwerkte ik een stukje van de voering.

Om te vermijden dat deze tas een rommelbak werd, bestudeerde ik wat ik zoal met me meezeul, en hoe ik dat organisatorisch het best kon aanpakken.

Aan de ene kant van de voering naaide ik een paspelzak met rits, volgens eigen beschrijving.

Voor de andere kant nam ik een strook stof, en legde die rondom mijn prullen heen.

Door zo hier en daar door te steken, creëerde ik plaats voor pennen, oortjes en een lippenbalsem.

Aan de ene zijkant voegde ik nog een zakje voor mijn gsm toe. Aan de andere kant een lintje om mijn sleutels aan te hangen.

De buitenste zakjes zijn ideaal om mijn treinabonnement in kwijt te kunnen. Om ervoor te zorgen dat ik datzelfde abonnement niet kwijtraak, voegde ik ook kamsnaps toe.

De onderkant verstevigde ik met een stuk placemat. En omdat ik nog met 2/3 placemat over zat, heb ik dat stukje gebruikt om er een tassenorganizer van te maken. Ik knipte het overgebleven stuk nog eens in 3, overtrok het met stof, en naaide er nog zakjes op.

Heel stevig is het allemaal niet, daarvoor is de placemat net iets te soepel, maar het verdeelt de tas wel mooi in compartimenten, wat de inhoud iets overzichtelijker maakt.

Het heeft even geduurd voor deze tas in elkaar zat, vooral doordat ik zo veel extraatjes toegevoegd heb. Maar ik ben wel heel blij met het resultaat.

Het enige waar ik spijt van heb, is dat ik de schouderriem niet verlengd heb, zoals Tialda dat wel gedaan heeft. Nu kan ik de tas niet echt crossover dragen, iets wat net iets gemakkelijker is op de fiets. Maar kom, moeilijk lukt ook.

Stap 47 uit de werkbeschrijving ben ik ook nog niet aan uit. Als iemand me kan zeggen waar ik precies alles nog ’s met de hand moet vast zetten, leg het mij aub uit. Ik heb het al van alle richtingen bekeken, maar ’t dringt niet tot me door.

En dan deze nog: tijdens het maken van de foto’s en het klaar zetten van de tas, was ik blijkbaar per ongeluk foto’s van mezelf aan ’t nemen. Een zelfportret vanuit licht andere hoek, ik mocht hem jullie niet onthouden 🙂

Gebruikte materialen

• Roodroze jeans: uit de nichtjeszak
• Zwarte katoen: De Stoffenkamer
• Voering: P.W. Hoofs