Zoonlief is een echt buitenkindje. Binnen zitten, daar wordt hij horendol van. ’t Liefst van al holt hij rond. Meestal net iets rapper dan zijn beentjes hem eigenlijk kunnen dragen. Bossen genieten daarbij zijn voorkeur. De logica erachter is mij vreemd, maar dat lopen gaat altijd beter met een tak. Niet om op te steunen, gewoon, als houvast. Hoe dikker...