Stof!

Dat ze nog wat stofjes had liggen, en of ik niet geïnteresseerd was. Ze, dat is mijn nicht. En ik, ik was natuurlijk geïnteresseerd. Zeker toen ik hoorde dat haar echtgenoot met het containerpark dreigde. Stofjes? Naar het containerpark? NEVER!

Wat stofjes, dat bleken drie zakken vol te zijn. Grote zakken.Vuilniszakken. Zakken die ik zelf in ’t geniep naar binnen heb proberen te smokkelen om een probleem gelijkaardig aan dat van mijn nicht te ontwijken. Maar manlief heeft me halfweg betrapt. Met buit.

Voorlopig heeft hij (nog) niet met het containerpark gedreigd. Wat wel al ter sprake is gekomen, is mijn eigen voorraad stof die ik al staan had.

En dan is hij nog zo lief geweest om over de voorraad wol te zwijgen.

Niet dat manlief problemen maakt van voorraden hoor, nee nee. Wel van een gebrek aan plaats en voorraden die in de weg staan. Dus heb ik alles zo goed en zo kwaad als het ging, in de kleerkast gepropt. Nog steeds oneerbiedig in de zakken. Want de naaikamer, die is nog in opbouw (en staat in manliefs prioriteitenlijstje iets lager dan in het mijne).

Maar daar zit ik dus met een vraag: hoe berg je het best stofjes op? Sorteren jullie per stofsoort, of per kleur? In kasten, of op hangers? Op rollen, of opgevouwen? Mijn kamertje is op dit moment nog een leeg canvas dat ik kan invullen hoe ik het zelf wil. En wat ik wil, is natuurlijk er zo veel mogelijk in krijgen met maximaal benut van plaats. Zonder er een Monica-kamer van te maken.

Ik ben er alleen nog niet uit hoe ik dat nu het beste kan doen. Kunnen jullie helpen? En hoe reageren jullie partners op die aangelegde voorraden?

(En natuurlijk ook nog een grote dankjewel aan mijn nicht om mijn stapel stof te verdubbelen, er bestaat immers niet zoiets als ‘genoeg stof’ 🙂 )