Getrein

We hebben hier nogal een koude, natte lente achter de rug. Heel goed voor de plantjes, en heel erg goed voor ons vers geïnstalleerde regenwaterrecuperatiesysteem. Laat die wasmachine maar draaien, en die toiletten maar doorspoelen! Voor ons humeur, was het dan natuurlijk weer iets minder, dat gure weer…

En toen was daar toch plots de zon. Dag vitamine D, felgekleurde jurkjes en zonnebrand! (Jawel, zonnecrème vergeten. Objecten in de zon zijn altijd meer kwetsbaar dan ze lijken, zeker spierwitte benen). Maar ’t voelde dus aan alsof we de lente hadden overgeslaan en direct de zomer ingedoken waren. Voelde, ja. Want zaterdag was ’t alweer omzeep.

Toen in deze ochtend naar het werk vertrok, was ’t aan ’t gieten. Goeiemorgen dus, waterdichte frak, regenbroek en slecht humeur. Gelukkig had ik mijn brei mee op de trein.

En terwijl ik het landschap zag verdrinken door het raampje, leek het me toch wel heel aanlokkelijk om gewoon heel de dag op die trein te blijven zitten breien, tot de zon er weer doorkwam. Al blijft dit natuurlijk wel België. Wat de kans groot maakt dat ik wel een paar weken op die trein zou zitten.