’t Is redelijk officieel: ik ben verslaafd aan sokken breien. Ik maak ze graag, en ik draag ze graag. Ze passen zo veel beter dan de sokken die je in de winkel koopt. En ze zijn heel handig om mee te nemen op de trein: klein, compact, en je steekt je medereizigers niet in de ribben met je lange naalden.

Om er wat uitdaging in te steken, wou ik er eens wat kantwerk in verwerken, in zo’n sok. Ik gebruikte het Sokbasispatroon dat ik al eerder gebruikt had, en ik voegde er het kantpatroon van het Falling in love patroon aan toe. Je kan de link naar beide patronen onderaan deze post vinden.

Wat ik leuk vond

Ik had er eerst een beetje schrik van, van dit projectje, ik wist niet goed wat ik ervan moest verwachten. ’t Was de eerste keer dat ik kant probeerde. Maar eigenlijk is dat helemaal niet moeilijk. Je moet er gewoon je gedachten bij houden, en goed tellen. En eens je het patroon in je vingers hebt, gaat het vanzelf.

Wat ik eraan veranderd heb

• Het Sokbasispatroon vraagt 64 steken, het Falling in love patroon vraagt er maar 62. Daarom voegde ik aan beide kanten van het patroon een extra steek toe. Achteraf bekeken had ik deze extra steken beter averecht gebreid, maar het zij nu zo.
  
• Voor de bovenrand breide ik nog 18 rijen recht, in plaats van gewoon af te hechten na het kantpatroon. Hierdoor heb ik een mooi krulrandje.
  

• Om de hartjes een mooie bovenkant te geven, zegt het patroon om 4 steken samen te breien. ’t Duurde even voor ik dit onder de knie had. Je breit je steken het best niet te strak, zodat je er je naald gemakkelijk door krijgt.
• Aan de zijkant van het patroon zit een kabelpatroon. Toen ik de eerste stok aan het breien was, vergiste ik mij af en toe: ofwel vergat ik het kabelpatroon, ofwel draaide ik mijn steken al eens de verkeerde kant op. Concentratie, ’t is echt belangrijk.
  

Gebruikt materiaal

Falling in love kant patroon:

Sokbasis patroon: