Wie mij volgt op instagram weet het al langer, maar hier op de – licht-verwaarloosde – blog had ik het nog niet echt vermeld: huize Abfabulies heeft er sinds oktober een bewonertje bij. Een minimensje. Een minizoontje. Een kleine broer voor de grote broer.
Minimensjes, -zoontjes en kleine broertjes verdienen zachte knuffelprojectjes. Dat is een feit. Dus ik haalde Stof voor durf-het-zelvers boven, en wou aan de slag met het vlinderdeken.
Jammer genoeg vermeldde het boek nergens hoeveel stof ik nodig had om zo’n dekentje te maken. Dus ging ik raad vragen bij Google. Hoe veel stof ik precies nodig had vond ik niet direct, maar ik vond wel een aantal verschillende meningen. En die leken nogal verdeeld. Sommigen vonden het vlinderdeken poepsimpel om te maken, anderen vonden de uitleg in het boek te beperkt, en hadden hierdoor nogal wat moeilijkheden ondervonden. Ik hield mijn hart al een beetje vast. Mijn tornmesje is mijn beste vriend, daar niet van, maar dat wil niet zeggen dat we elkaars deur moeten plat lopen. Weten dat het er is en me zal helpen als ik het nodig heb, da’s voldoende voor mij.
Uiteindelijk, en misschien omdat ik door alle info die ik gevonden had extra voorzichtig was, vond ik het vlinderdeken toch wel vrij simpel om te maken. Ik heb mijn tornmesje wel twee keer moeten boven halen. De eerste keer was helemaal mijn eigen schuld. Mijn lagen stof waren aan het schuiven gegaan terwijl ik de velcro aan ’t stikken was, waardoor er wat stof dubbel was komen te liggen. De tweede keer was expres, omdat ik een gat in het dekentje wou maken, zodat ik het in de maxi-cosi kon gaan gebruiken.
En voor wie zich afvraagt wat die romper daar telkens ligt te doen: daar staat op Bärenstark. En ik vond dat wel grappig, zo met die ijsberen. Maar nu blijkt het nauwelijks leesbaar te zijn op de foto’s. Ach ja.
Maar hoeveel stof heb je nu eigenlijk nodig?
Het vlinderdeken komt in 2 maten: een kleinere versie, of een grotere versie. Voor de kleinere versie zou je met 1 meter stof genoeg moeten hebben. Ik maakte de grotere versie, en daarvoor is 1 meter net te kort om alles eruit te krijgen, daarvoor zou je minstens 1,05 en liefst 1,10 meter nodig hebben. Maak je de grote versie en heb je toch maar een metertje in huis? Dan kan je wat aan ’t schuiven gaan. Ik deed het met de voetenzak. Daarvan bestaat het voorste gedeelte nu uit 3 delen.
Tips
- Ik stikte het dekentje aan elkaar met de overlock. Dat zou ik bij een volgend exemplaar niet meer doen, het maakt het moelijker om in die hoekjes te komen. En die hoekjes, die zijn wel belangrijk om alles juist te krijgen.
- Ik gebruikte wasspelden om de twee lagen stof samen te houden tijdens het stikken. Niet ideaal, maar net iets beter dan speldjes. Naar ’t schijnt zijn die wonderclips een must-have, maar ik heb ze nog niet in huis gehaald. Heb jij er wel al ervaring mee? Zou je ze aanraden?
- Als je het dekentje ook in de maxi-cosi wilt gebruiken, check de velcro dan nog eens. Doordat het dekentje in de maxi-cosi in een andere vorm ligt dan wanneer je het als wikkeldekentje gebruikt, kan het zijn dat je ofwel nog een extra stukje velcro bij moet stikken, ofwel dat je je velcro iets anders moet gaan plaatsen.
- Als je van plan bent het dekentje alleen binnen te gaan gebruiken, dan zou ik de kap weglaten, zodat je het dekentje als slaapzakje ’s nachts kan gebruiken.
Gebruikt materiaal
- Binnenstof: langharige fleece uit de nichtjeszak
- Buitenstof: ijsberenkatoen uit de voorraad, ooit gekocht bij Juffertje Uil