Happy Saint Patrick's day!

Ik ben een babykleertjesmagneet. Echt, ik trek dat van overal aan. Van nichtjes, van vrienden, van vrienden van vrienden. Superhandig vind ik dat, al die pareltjes. En af en toe zit er al ’s iets tussen dat nog mooier is dan de rest. Zoals dit sponzen retro Småfolk overalleke.

Ik was er zo weg van, dat ik me had voorgenomen daar zelf een patroontje voor te tekenen. Een al even retro sponzen stofke had ik al, vorige zomer gewonnen bij Ottobre. Ideaal voor Saint Patrick, nietwaar?

En zo geschiedde. Al ging het allemaal weer net iets trager dan de bedoeling was. Want waar mijn zoontje nog ruim in een maatje 62 paste toen ik dit stofje uitkoos, gaat die stoere bink nu stilaan richting 74. Waardoor ik plots nogal kort van stof was.

Ik heb de bretellekes dan maar doorgeknipt en er een biesje tussen gestoken. In dezelfde boordband die ik later zou gebruiken om de zijkanten van de bretellekes af te werken.

De broekspijpjes liet ik ook open aan de binnenkant, en ik sloot ze met drukknopen. Dat maakt het pampers verversen iets handiger, want bij het originele exemplaar moest altijd dat hele broekje uit. ’t Zijn wel geen al te goeie drukknopen, ze zijn niet straf genoeg. ’t Zijn er die je er moet innaaien, een doosje uit de Colruyt, omdat ik dat had liggen. Maar ze gaan dus heel gemakkelijk weer open, dus zodra er hier eentje aan ’t kruipen gaat, zal er nogal snel een tochtgat verschijnen.

’t Was de eerste keer dat ik boordband gebruikte (ik vond dat maar verwarrend, zo stof in buisvorm), en de eerste keer dat ik een projectje bijna volledig met de overlock in elkaar stak. Maar eigenlijk liep dat allemaal heel erg vlot, vooral dankzij Mamasha’s handleiding.

Ik heb nog wat meer Ottobre tricot liggen die ik toen won. Misschien moet ik maar heel snel ’s aan t-shirtjes beginnen voor ’t ventje, nu ik nog genoeg stof heb en hij niet met blote buik gaat moeten rondlopen. Hoewel, ’t broekje is ook wat “op de groei” uitgedraaid.