Gisteren was onze kleine man jarig. 1 jaar al. ’t Is een geweldig cliché gebruikt door alle moeders, maar ’t is er eentje dat zo waar is dat ik het moeilijk niet kan gebruiken: wat gaat het allemaal gigantisch vlug. Vorig jaar uitgerekend op de dag van de lege portemonnees, maar een week langer op zich laten wachten. Dit jaar, oh ironie, jarig op diezelfde dag van de lege portemonnees. De laatste keer dat die op een maandag viel, trouwens, maar ik wijk af.
Jarig zijn. Dat verdient een kroon. Als basis gebruikte ik het patroon van Mina Dotter, maar ik maakte de spitsen iets royaler.
Op die spitsen naaide ik vilten “juweeltjes”. ’t Is niet omdat onze koning Filip geen kroon heeft om op zijn hoofd te zetten, dat onze eigen prins geen bling-bling op zijn hoofd kan zetten.
Voor het nummer legde ik twee cirkels vilt boven elkaar, de onderste iets groter dan de bovenste. De randen van de onderste knipte ik met een kartelschaar. Uit de kleinste cirkel sneed ik het nummer.
Achteraan gebruikte ik een stuk gekleurd elastiek.
En een troon? Die hoort er natuurlijk ook bij.
En nu ga ik vooral niet met mijn ogen knipperen. Want voordat ik het goed en wel besef, viert hij waarschijnlijk al zijn tweede verjaardag.