Vorige maandag vond de tweede patroontekenles plaats. Ik was nog altijd heel goed voorbereid toen ik daar aankwam. Mijn tas was netjes georganiseerd, en ik had alle benodigdheden netjes aangeschaft. Ik had vijf extra lintmeters in verscheidene kleurtjes, om die samen te verbinden tot een professionele kleermakerslintmeter om maten op te nemen.
Ik dacht er zelfs aan om water mee te nemen, en dat in een herbruikbare fles. Ik stak de fles zelfs in een apart zakje, om eventuele lekken te voorkomen, voor ’t geval de fles niet goed afgesloten was. Zie je ’t al komen?
Je kan de waterdruppels nog steeds zien.
En het resultaat? Een natte tas, natuurlijk. Ik haalde er alles zo snel mogelijk uit, maar sindsdien ziet mijn cursus er net iets golvender uit.
Gelukkig is dat maar een deeltje van de cursus. Het andere deel had ik al uit mijn tas gehaald, omdat we dat nog niet nodig hebben. Zo zie je maar. Georganiseerd proberen te zijn, ’t heeft zijn voordelen, al ben ik er nog lang niet helemaal. Om eerlijk te zijn sta ik er al van versteld dat ik het tot de tweede les uitgehouden heb.
Klinkt dit bekend in de oren? Of zijn jullie allemaal schoonmaakfreaks die zulke dingen nooit meemaken? Indien ja, ben ik echt wel jaloers…