Ik kan het moeilijk geloven, maar dat eerste jaar patroontekenen zit er al bijna op. Nog maar een paar lessen te gaan. Zo snel dat dat gepasseerd is!
Kort na nieuwjaar waren we al rond met de rok. In theorie kan ik nu dus elk type rok voor elke maat en elk postuur tekenen. In praktijk heb ik belange nog niet genoeg ervaring.
Na de rok, kwam de broek. En bij een broek moet je op veel meer dingen letten. Laten we gewoon zeggen dat we niet meer in Kansas zijn…
- Verspil geen tijd aan ’t in elkaar steken van een eigen jeans. Je kan het nooit op dezelfde manier doen als de grote merken dat doen, dus je bent er gemakkelijker mee om gewoon een paar te kopen en eventueel wat retouchkes te doen, mochten die nodig zijn. Al vrees ik dat ’t bij mij toch in mijn hoofd zal blijven hangen tot ik op een dag roep ‘Challenge… accepted!’
- Verspil geen tijd aan het uittekenen en naaien van een fancy herenbroek. De manier waarop de voering en de zakken afgewerkt zijn neemt heel wat tijd in beslag, met de bijhorende frustratie. Een pak kopen is gemakkelijker.
- Een gewone broek tekenen voor een man is helemaal anders dan een gewone broek tekenen voor een vrouw, blijkbaar. Gewoon, omdat we anders gebouwd zijn. Tijdens deze lessen focussen we ons alleen op vrouwenbroeken. Maar toch kwam ik volgend verschil te weten: een goede kleermaker moet aan een man altijd vragen hoe ‘hij’ hangt. Want die extra plaats, die moet voorzien worden. Logisch, maar ook zotjes toch, nee?
Tijdens de laatste les hadden we test. Teken een klassieke vrouwenbroek, en gebruik daarvoor de maten op het bord. Gelukkig was ’t open boek, en ik deed er nog 3,5 uur over.
Ik moet zeggen dat deze lessen toch intensiever en moelijker zijn dan ik aanvankelijk gedacht had. Er komt aardig wat wiskunde bij kijken, en ik ben doodop als ik ’s avonds thuis kom. Maar ’t geeft ook wel wat voldoening. Allee, denk ik toch, eerst zien hoe die test ging.
