Zomerhoedje

Voor we op reis vertrokken, bleek het zomerhoedje (dat blijkbaar nooit de blog gehaald heeft) van zoonlief spoorloos te zijn. En ook al zeggen ze dat het in Schotland altijd regent, wou ik het toch niet riskeren om zonder hoedje te vertrekken. Gelukkig maar, want de zon kan wel degelijk schijnen, daar in de Highlands.

Tijd voor een nieuw hoedje dus. En onder het motto Never change a winning team, werd het weer het Olivier+S patroon. Deze keer recykleerde ik. Toch voor de helft. Aan de ene kant: een in de steek gelaten jeansbroek van manlief.

Aan de andere kant: een katoentje van Georgette.

Omdat het katoentje te mooi is om afgeknipte stukjes weg te gooien, appliqueerde ik een stukje op de jeanskant.

De eerste keer dat ik applique probeerde, en dat bleek heel eenvoudig te zijn. Bij gebrek aan vliesofix, streek ik er wat vlieseline tegenaan. Lukte ook. Maar misschien moet ik die vliesofix toch ook maar ’s proberen.

Dat oude, verloren gewaande hoedje, dat bleek ergens in een rugzak verstopt te zitten. Maar ’t bleek ook stillekes aan te klein te zijn. En zo’n geappliqueerd exemplaar, dat staat nu eenmaal iets chiquer. Zowel in de zon,

Als in de regen.

Als ’t maar altijd over minstens één oog hangt.