Pac-Man muts
Als kind, toen ik zo’n 9 à 10 jaar oud was, spaarde ik om een Nintendo Gameboy te kopen. De originele grijze.
Herken je die nog? Ik was er verslaafd aan. Ik herinner me nog dat ’t zomer was en ik met mijn ouders gezellig op een terras zat. ’t Is te zeggen, zij zaten daar gezellig te wezen, ik was druk bezig met mijn GameBoy. Ze dachten dat ik wel ging stoppen zodra het donker werd, gezien dit kleine groene schermpje geen licht geeft. Maar ik ging gewoon onder de dichtstbijzijnde lantaarnpaal zitten, en speelde gewoon verder.
Ja, ik was een beetje geeky. Tetris en Super Mario waren mijn favorieten. Ik was dat kindje dat door de vrienden van haar vader als een uitdaging werd gezien: versla haar maar eens in een Tetrisduel. ’t Lukte zelden tot nooit. Ze geloofden me ook niet toen ik zei dat je vanaf 100 000 punten een raket te zien kreeg. En dat die raket groter werd als je 150 000 of 200 000 punten haalde. 250 000 heb ik bij mijn weten nooit gehaald. Maar als je ’t spel uitspeelde waar je 25 lijnen moest wegspelen in level 9, moeilijkheid 5, dan kreeg je pas een heel vertoon:
Door dit gewoon terug te zien en te horen werd ik al helemaal emotioneel en melancholisch. Puur jeugdsentiment.
Soit, ik had ook Pac-Man op mijn GameBoy, maar daar werd ik nerveus van. Maar de Pac-Man graphics, die zie ik wel graag. En manlief ook. Dus maakte ik hem een geeky muts.
’t Was de eerste keer dat ik de techniek om dubbel te breien uitprobeerde. Hierbij brei je eigenlijk twee verschillende lagen: eentje aan de binnenkant, en eentje aan de buitenkant. Door de twee kleuren zie je hier zwart aan de buitenkant, en blauw aan de binnenkant. En ’t maakt de muts extra warm.
Dat dubbel breien, dat is echt niet zo moeilijk. Je moet er gewoon je aandacht bijhouden en je draad op de juiste plaats. En de spanning, die ook. Ik moest wel wat oefenen. Aan de binnenkant is de spanning iets losser dan aan de buitenkant. De reden? Spanning verschilt naargelang je recht of averecht breit. Averecht zit losser. En als je in het rond breit, en dan ook nog ’s dubbel breit, dan brei je de buitenste laag recht, en de binnenste averecht. Een oplossing heb ik hiervoor nog niet gevonden. Als jij er wel een weet, delen hoor!
Ik breide deze muts top-down. Ik begon met dpns, en eens mijn lapje groot genoeg was, schakelde ik over op rondbreinaalden. Als opstart gebruikte ik de Turkse opzetmethode. Ook hier kroop wat tijd in, want ik had deze techniek ook nog nooit gebruikt voor dubbel breien. De twee kleuren naast elkaar houden en heel strak rond je naalden wikkelen bleek de truc te zijn.
Het blauwe doolhof en het dode spookje verwerkte ik tijdens het dubbel breien. Gewoon even van kant wisselen. Daardoor krijg je aan de binnenkant de negatieve weergave: een blauwe muts, met een zwart doolhof en een zwart dood spookje.
Inky (blauw), Blinky (rood) en Clyde (oranje) en de pacdots maazde ik erop.
En voor de Pac-Manfans, er ontbreekt inderdaad een spookje: Pinky. Ik kon manlief er niet van overtuigen dat er roze aan zijn muts te pas moest komen.
Ik maakte Pacman vast met een korte I-cord, en zorgde ervoor dat Pac-Man ter hoogte van het doolhof hing. Een hele nieuwe manier om Pac-Man te spelen. Swirl that head, baby!
De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat je Pac-Man wel heel goed moet vasthechten, of hij gaat vliegen.
Hoe zit dat met jullie? Game-verslaafd? Verborgen geekiness? Ik kan toch niet alleen zijn?
super – zeker met de gameboy memoires als inspiratie 🙂 – T